100 pytań do...

Matczyne oczyska cieszyły się dziś cudnymi widokami :-) Ze względu na to że starszaczek wstał dziś w zniewalającym nastroju to reszta naszej mini rodzinki również miała prawo mieć dobry dzień (nie wiedzieć czemu jedno jest z drugim powiązane ;-) )

Tak więc zaraz po powrocie z przedszkola zajmował się z wielkim uczuciem swoją siostrzyczką. Okrywał ją kołdrą mimo że nie było takiej potrzeby. Kazał położyć u siebie na łóżku i pilnował żeby nie złapała żadnego z rozsypanych klocków- nie dlatego że nie chciał się podzielić tylko „żebyś się Haniu nie zakrztusiła „

Zastanawia mnie więc jak długo to może potrwać? Co zrobić żeby ich więź się rozwijała mimo różnicy wieku? Czy da się zauważyć kiedy matka powinna interweniować unikając rozpadu tej cieniutkiej (jak na razie) więzi?

Przecież kiedy Hania będzie miała cztery latka Seba będzie już ośmiolatkiem!! Jak mogą mieć wspólne zainteresowania?! Jak sprawić by nie zaczęli „żreć się” jak przysłowiowy pies z kotem? Czy w ogóle da się tego uniknąć? Niedługo Hanka będzie zabierać bratu zabawki, a on z tych nie lubiących się dzielić... Czy powinnam ich uczyć że wszystkie zabawki są wspólne czy właśnie lepiej nie?

Ma ktoś może jakieś pomysły?

(Hania jeszcze nie siedzi, akurat udało jej się podnieść jak robiłam zdjęcie- Seba był tym wyczynem zachwycony!  :D)